در تقویم روزهایی از سال برای بزرگداشت افراد یا مناسبت خاص نام گذاری شده است و در این میان، روز 1 دی به عنوان «روز ملی-مردمی پیشگیری از سوختگی» در دل آن جای ‌گرفته است. هر ساله افراد زیادی به علت سوختگی جان خود را از دست داده یا معلول می‌شوند. سوختگی رنج جسمی، روحی و هزینه‌های مالی فراوانی را به بیماران تحمیل می‌کند و این درحالی است که این اتفاق به راحتی قابل پیشگیری است.

دکتر محمد جواد فاطمی، رییس هیات مدیره انجمن ققنوس در نشست خبری «روز ملی-مردمی پیشگیری از سوختگی» اظهار داشتند که آمار سوختگی در ایران، 8 برابر میانگین جهانی بوده و متاسفانه سالانه بیش از 3000 نفر جان خود را بر اثر سوختگی از دست می‌دهند.

دکتر فاطمی در ادامه این نشست به صحبت در مورد رتبه و وضعیت سوختگی در ایران، فلسفه ایجاد و اهداف انجمن ققنوس پرداختند.

وضعیت پیشگیری و وقوع سوختگی در ایران

حادثه سوختگی مخصوص کشورهایی است که از نظر اجتماعی و اقتصادی در سطح پائینی به سر می‌برند و به همین علت زمانی‌ که آمار جهانی مربوط به سوختگی را مرور می‌کنیم بیشترین آمار متعلق به کشورهایی از جمله: هند، بنگلادش، پاکستان، کشورهای جنوب آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین است. این در حالی است که کشورهای آمریکا، کانادا، نیوزیلند و کشورهای اروپایی کمترین آمار سوختگی را دارند و سوختگی جزو دغدغه‌های اصلی آن‌ها به شمار نمی‌رود.

متاسفانه، ایران جزو کشورهایی است که شرایط مناسبی ندارد و آمار سوختگی در آن بالا است. سازمان بهداشت جهانی، کشورها را براساس وضعیت اجتماعی و اقتصادی به چند گروه تقسیم کرده است که متاسفانه ایران از نظر پیشگیری از سوختگی آخرین کشور و از نظر میزان وقوع آتش‌سوزی و بروز سوختگی اولین کشور در بین هم‌گروهی‌های خود است. تقریبا در ایران آمار سوختگی هشت برابر متوسط جهانی است. در ایران نه تنها آمار سوختگی و بستری در بیمارستان‌ها بیشتر است، بلکه میزان مرگ‌ومیر ناشی از سوختگی و عوارض و ناتوانی های بعد از سوختگی نیز آمار قابل توجهی دارد.

به گفته دکتر فاطمی، سوختگی بیشتر در کشورهایی اتفاق می‌افتد که سطح اجتماعی و اقتصادی پایین‌تری دارند و متاسفانه احتمال وقوع این قبیل از حوادث در طبقات ضعیف‌تر این کشورها نیز بالاتر است. بنابراین، می‌توان گفت سوختگی مربوط به دهک‌های پایین جامعه بوده و عموما این دهک‌ها توانایی پرداخت هزینه‌های درمانی و بازتوانی را ندارند.